AZRAİL!!!

Ey Azrail ! Bilirim, bu sözlerim çok yersiz,

Neden böyle ansizin, geliverdin habersiz
Ne olurdu üç bes yil, önce haber verseydin.

Hiç degilse rüyama , bir kerecik girseydin...
Ask, mesk, derken, dünyadan bir türlü kopamadim.

Senden özür dilerim, hazirlik yapamadim...

Görüyorsun yanimda , ne valiz var, ne bavul.

Uykum öyle agir ki ; ne zil duydum, ne davul..
Yasim yetmis olsa da, gör ki; fikir fikirim.

Bu cümbüslü âlemi , ben nasil birakirim?..

Hani bir söz vardir ya ; ''Yas yetmis, isi bitmis.

''Inan ki, bu bir yalan , bunu diyen halt etmis...

Ey Azrail ! Dur biraz , sana yalvariyorum
Yasal haklarim için ; bir avukat ariyorum...

Hayallerim, düslerim, yarim kalan islerim.

Estetik yapilacak, daha burnum, dislerim.

Elli yasimda ancak, voleyi vurabildim.

Hortumlar sayesinde, holdingi kurabildim...

Gerçi ucuza verdim, serefin kilosunu.

Ama böyle kazandim, su uçak filosunu...

Ey Azrail ! Ne olur, bozulmasin pazarim.
Sana söyle yüklüce, bir çek bile yazarim...

Su masmavi havuzlu, sarayima baksana.

O daracik mezarda, yazik olmaz mi bana?..

Bazen çoluk çocuga, içimden kiziyorum.

Ölmemi bekliyorlar, inan ki; seziyorum...

Arkamdan göstermelik, iki damla gözyasi.

Bir de söyle büyükçe, yaldizli mezar tasi.

Tahmin ediyorum ki; mevlid de okuturlar.

Ortaligi birazcik, gülsuyu kokuturlar.
Araya reklam konur; bir ilahi aryasi.

Mevlid bitince baslar, dedi-kodu furyasi

Etlerim, kemiklerim, didik didik edilir.

Ben az gelirsem eger, köklerime gidilir...

Ey Azrail ! Inan ki, hazirligim yok daha,

Hele su din konusu, çok karisik bir saha.

Bazi büyük abiler, köseleri tuttular.

Irtica diye diye, beni de korkuttular.

Ilâhiyat adina; ekranda iki kaçik.
Kimlerin kuklalari olduklari apaçik.

Alim zalim karisti, renkleri seçilmiyor.

Velisiz kaldi sokak; deliden geçilmiyor.

Bu cinnet kervanina, kocabaslar dahiller.

Tuz bozulmus, ne yapsin bizim gibi cahiller ?..

Henüz daha gündemde, ne oruç var, ne zekat.

Ne Kur'an'la tanistim, ne de kildim bir rekat.

Gönül desen, henüz genç, daha haccim duruyor.

Nerde bir taze görsem, kalbim küt küt vuruyor.

Edemedim bir türlü, su nefsimi terbiye.

Ortalikta ne görse; tutturuyor ver diye.

Ey Azrail ! Bilirim, gelince beklemezsin.

Tükenen vadelere, saniye eklemezsin.

Bu satirlar bos geçen, bir ömrün hikayesi.

Ibret alanlar için, son pismanligin sesi...

Bilmem ki, bir duvarda, bu mütevazi çaba;

Bir küçücük pencere, açacak mi acaba?..